Οι workhome κατοικίες μπορούν να διακριθούν στις δύο εξής κατηγορίες. Workhome κατοικίες που είναι κυρίως κατοικίες (home-dominated) και workhome κατοικίες που είναι κυρίως χώροι εργασίας (work-dominated).
Με άλλα λόγια, στην πρώτη κατηγορία οι άνθρωποι εργάζονται στο σπίτι τους, ενώ στη δεύτεροι ζουν στο χώρο εργασίας τους. Μία τρίτη κατηγορία έχει στοιχεία κατοικίας και εργασίας με ίση αναλογία (equal-status). Τα αστικά συγκροτήματα μπορούν να διαφοροποιηθούν με τον ίδιο τρόπο. Oικιακά κυριαρχούμενα, κυριαρχούμενα από την εργασία ή ως έχοντα την ίδια αναλογία οικιακών κτιρίων και κτιρίων εργασία.
Τα δύο πρώτα είναι τα πιο κοινά στην πόλη, ενώ το δεύτερο είναι διαδεδομένο σε αγροτικά (χωριά) οικοδομικά τετράγωνα. Όπως και με την workhome κατοικία, αυτοί οι τρεις τύποι τείνουν να έχουν ριζικά διαφορετικά χωρικά και τυπικά χαρακτηριστικά.
Η καθιέρωση αυτών των κατηγοριών κυρίαρχων λειτουργιών των workhome κατοικιών εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη σχέση μεταξύ εργασίας και σπιτιού στα κτίρια διπλής χρήσης. Τρεις βασικοί βαθμοί χωρικού διαχωρισμού εντοπίζονται, και πάλι με επιπτώσεις στην πόλη, καθώς και στο μεμονωμένο κτίριο.
Ο πιο συνηθισμένος, αλλά όχι απαραίτητα ο πιο δημοφιλής, είναι ο «live-with». Πρόκειται για workhome κατοικία έχει μία ενιαία πόρτα, πίσω από την οποία λαμβάνουν χώρα δραστηριότητες οικιακές και που δημιουργούν εισόδημα. Σε ορισμένα «live-with» μοντέλα, ο χώρος κατοικίας και ο χώρος εργασίας βρίσκονται κυριολεκτικά στον ίδιο χώρο.
Έτσι για παράδειγμα, οι άνθρωποι εργάζονται στο τραπέζι της κουζίνας της κατοικίας τους ή ζουν σε ένα ημιώροφο.
Σε άλλες workhome κατοικίες δημιουργείται ένας ξεχωριστός χώρος για την εργασία στο σπίτι ή για τη διαβίωση στο χώρο εργασίας. Ο χώρος αυτός μπορεί να είναι ένας ολόκληρος όροφος ή απλώς ένα δωμάτιο. Αλλά σε κάθε περίπτωση οι λειτουργίες επικαλύπτονται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, ως αποτέλεσμα της ενιαίας εισόδου.
Σε αστική κλίμακα, ο «live-with» τύπος τείνει να παράγει πιο συμβατικά μονολειτουργικά αστικά τετράγωνα. Αυτά είναι κυριαρχούμενα είτε από κατοικίες είτε από κτίρια εργασίας. Αν υπάρξει ένας προσεγμένος σχεδιασμός, η διπλή λειτουργία μπορεί να εκφραστεί προς όφελος του ατόμου, της τοπικής οικονομίας και των τοπικών κοινωνικών δικτύων.
Αντίθετα, ο δεύτερος τύπος workhome κατοικιών, οι λεγόμενες «live-adjacent» workhome κατοικίες. Έχουν ξεχωριστές εισόδους για το χώρο εργασίας και τους χώρους διαμονής.
Αυτό εισάγει έναν βαθμό χωρικού διαχωρισμού που είναι ιδιαίτερα χρήσιμος όταν οι δύο λειτουργίες έχουν αντικρουόμενους περιορισμούς σχεδιασμού. Για παράδειγμα όταν υπάρχουν στο πλαίσιο της εργασίας κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, που θέτουν σε κίνδυνο την αίσθηση της ιδιωτικής ζωής ή όταν η εργασία είναι προκαλεί βρωμιά ή είναι επικίνδυνη.
Αυτός ο τύπος, με το χώρο κατοικίας και τον χώρο εργασίας να είναι δίπλα, διασκορπισμένοι στο αστικό συγκρότημα. Προσφέρει πολλαπλές ευκαιρίες εμπλουτισμού της πόλης. Η χωριστή είσοδος αυξάνει τη δημόσια προβολή και την κατάσταση του χώρου απασχόλησης ή/ και της κατοικίας, διατυπώνοντας τη διαστρωμάτωση, τη διαφοροποίηση και την πυκνότητα της πόλης που προκύπτει από την εργασία στο σπίτι.
Ένας τρίτος τύπος workhome κατοικιών, οι λεγόμενες «live-nearby» workhome κατοικίες, περιλαμβάνει πλήρη χωρικό διαχωρισμό μεταξύ εργασίας και σπιτιού. Οι δύο λειτουργίες λαμβάνουν χώρα σε ξεχωριστά κτίρια, σε μικρή απόσταση μεταξύ τους. Ένα κοινό παράδειγμα είναι ένα υπόστεγο στο κάτω μέρος ενός κήπου, που χρησιμοποιείται ως στούντιο, γραφείο, εργαστήριο ή ακόμη και εμπορική κουζίνα.
Αυτός ο τύπος είναι δημοφιλής επειδή βοηθά τους ανθρώπους να διατηρούν τη δουλειά τους και τους οικιακούς κόσμους χωριστούς. Όπου οι κατοικίες έχουν κήπους, ο υπάρχων αστικός ιστός μπορεί να προσαρμοστεί για να φιλοξενήσει αυτόν τον τύπο χωρίς δυσκολία.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ, τέτοια γραφεία/ εργαστήρια/ στούντιο/ κουζίνες, που βρίσκονται σε ξεχωριστό χώρο στον κήπο, είναι όλο και πιο συνηθισμένα και δημοφιλή για τους κατοίκους. Ωστόσο, η λύση «live-nearby» workhome κατοικιών σπάνια περιλαμβάνεται στον σύγχρονο αστικό σχεδιασμό, εκτός εάν ο σχεδιασμός για workhome κατοικίες ληφθεί υπόψη από την αρχή, από το στάδιο της σύλληψης δηλαδή του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, όπως για παράδειγμα στον σχεδιασμό της κοινότητας κατοικιών μουσικών Veld van Klanken του Ρότερνταμ στην Ολλανδία, στην οποία μουσικά στούντιο βρίσκονται κάτω από έναν ηχομονωτικό τύμβο γης στο κέντρο ενός δακτυλίου σπιτιών.
Βάσει των παραπάνω και λαμβάνοντας υπόψη ότι στην παρούσα εργασία το ερευνητικό αντικείμενο αναφέρεται στους χώρους εργασίας εντός της κατοικίας, οι τύποι workhome κατοικιών, που θα αναλυθούν στην συνέχεια είναι οι εξής: α) workhome κατοικίες, που κυριαρχούνται από την κατοικία και workhome κατοικίες με ίση αναλογία μεταξύ των χώρων διαμονής και εργασίας και όχι workhome κατοικίες, που κυριαρχούνται από την εργασία και β) workhome κατοικίες τύπου «live-with» και «live-adjacent» (με την προϋπόθεση ότι οι δύο διαφορετικοί χώροι ενώνονται κατά κάποιο τρόπο εσωτερικά) και όχι τύπου «live-nearby».